El que sabe comer sabe esperar staat er groot op een bord in de Argentijnse strandtent Barlovento. Vrij vertaald: als je weet hoe je moet eten, weet je ook hoe je moet wachten. Deze tekst is vanuit iedere hoek van het restaurant zichtbaar, er hangen namelijk 4 van deze borden. Ik weet al jaren dat je in Barlovento geen haast moet hebben.
Wachten voor gevorderden
Barlovento ligt in de badplaats Dunamar, ruim 500 km ten zuiden van Buenos Aires en een dik halfuur rijden van het ouderlijk huis van Ricardo. Twaalf jaar geleden kwam ik hier voor het eerst. Toen moest ik lang wachten op mijn bestelling en daar is niets aan veranderd. In tegenstelling tot 12 jaar geleden ben ik een intensieve cursus ´leren wachten voor gevorderden´ verder. Gratis aangeboden door de Uruguayaanse bevolking. Nu wil ik niet doen alsof ik zo’n snelle Jelle ben. Ik houd ervan om dingen op mijn gemakje te doen en ik kom vaak net te laat op afspraken. Niet voor niets kreeg ik de bijnaam turtle van mijn Nederlandse vriendinnen. Maar.. mijn turtle-tijd is voorbij. Als ik in Uruguay een kwartier te laat ben op een informele afspraak, ben ik alsnog de eerste. Een half uur te laat is hier namelijk doodnormaal. Toen ik bijvoorbeeld voor het eerst naar mijn hockeytraining ging, dacht ik dat ik op het verkeerde veld stond. We zouden om acht uur ’s avonds trainen. Oververhit kwam ik om vijf over acht aanrennen. Daar stond ik moederziel alleen. Iedereen houdt namelijk rekening met een inlooptijd van een half uur.
Oogtest
Niet lang daarna werd ik wederom verrast. Ik ging met Marilú naar de dokter. We troffen een volle wachtkamer en moesten 40 minuten wachten. In tegenstelling tot in Nederland, wordt wachten hier niet meteen geassocieerd met iets negatiefs. Het wil zeggen dat degene waarop men wacht zorgvuldig en met volle aandacht met iets bezig is, in dit geval een patiënt. Toen we eindelijk naar binnen mochten stelde de arts op z’n gemakje allemaal vragen, alsof zij de hele dag de tijd had. Na afloop van het consult vroeg Marilú of ze een oogtest mocht doen. Ze zag zo’n leuk bord hangen met cijfers en letters en zag er een geinig spel in. Mijn mond viel open toen de arts zei: ¨nou, vooruit, omdat je het zo leuk vindt¨. Met een glimlach verlengde ze ons consult met nog vijf minuten, voor een zelf verzonnen oogtest, waarna ze uitgebreid afscheid van ons nam.
Met het hoofd op de tafel
Dit soort incidenten zijn bijna dagelijkse kost. Soms is het heerlijk. Als ik bijvoorbeeld een keer te laat op school kom en Marilú heel relaxed tussen een groot gedeelte van haar klasgenoten zit, die ook nog steeds op een ouder wacht. Soms is het ook heel frustrerend. Als ik bijvoorbeeld aan een balie een kwartier op mijn koffie moet wachten, terwijl er nauwelijks klanten zijn. En laatst gingen we ’s avonds uit eten en na meer dan een uur wachten waren Marilú en Lucca letterlijk met hun hoofd op tafel in slaap gevallen. De uitleg van de ober was: ‘vandaag staat er maar één persoon bij de grill en er kwamen opeens meerdere bestellingen binnen’.
Het nut van niksen
Klassieke voorbeelden van de mañana-mañana-cultuur. Ik heb er een haat-liefde relatie mee. Het is heerlijk om af en toe probleemloos terug te kunnen schakelen, en zo nu en dan zonder al te veel uitleg een afspraak af te zeggen. Maar ik heb ook al heel wat afgevloekt, doordat er veel tijd verloren gaat aan wachten en aan slechte planning. Nu vinden Latino’s tijdverspilling lang niet zo erg als Nederlanders. Even niets doen vinden ze vaak prima. En misschien is dat juist wel heel intelligent. Lucienne van Ek beschreef laatst in een artikel in reportersonline het nut van niksen. Door regelmatig te niksen, raken we minder overbelast en worden we creatiever, omdat ons onderbewuste beter werkt. Vooral voor kinderen hebben verveling en niks doen belangrijke vormende eigenschappen. In het artikel wordt ook gerefereerd aan Gertrude Stein (1874-1946) die beweerde dat de slimste mensen vaak luie mensen zijn. Zij zoeken naar manieren om onder vervelende klussen uit te komen en zo geweldige uitvindingen te doen, wereldliteratuur te schrijven of kunst te maken. Van dit bericht word ik stiekem een beetje blij. Ik ga in de relax-stand en wie weet komt mijn boek dan eindelijk af!