Gepubliceerd in Linda Nieuws, Vrijdag, 16 januari 2015, 09:15 uur.

Inbrekers in mijn huis. Midden op de dag. Een van mijn grootste angsten werd onlangs werkelijkheid. Uruguay is rustig. Uruguay is veilig. Dat is wat ik las. Dat is wat men mij heeft verteld.

Toch ben ik me steeds vaker onveilig gaan voelen in mijn prachtige, grote, afgelegen landhuis in El Pinar. En terecht.

Verstijfd
Een paar weken geleden reed ik om twaalf uur ’s middags onze oprijlaan op. Ik ging mijn huis in, terwijl mijn peuter in de auto lag te slapen. Toen ik gedachteloos de eerste cijfers van de alarmcode intoetste, verscheen er op het kleine beeldschermpje de tekst: ‘slaapkamer geactiveerd’. Snel trok ik mijn hand van het toetsenbordje. Terwijl ik verstijfd naar de tekst bleef staren ging het alarm af. Veel eerder dan na de gebruikelijke dertig seconden.

Inbrekers in huis
Instinctief ging ik meteen naar buiten. Ik dacht niet meteen aan inbrekers. Het gebeurde wel vaker dat het alarm, om wat voor reden dan ook, afging. Toch vertrouwde ik het niet. Gelukkig belde vrijwel meteen iemand van het beveiligingsbedrijf. Binnen vijf minuten was er een beveiliger. Hij ging naar binnen. Ik bleef buiten staan. Vlakbij mijn auto. Indien nodig zou ik snel weg scheuren. Door het raam zag ik hoe de beveiliger op zijn tenen door het huis sloop. Het zag er nogal amateuristisch uit. Als een kind dat stiekem in de keuken een koekje uit de trommel vist. Na een paar minuten kwam de beveiliger weer naar buiten. Ja, mevrouw, ze zijn binnen geweest.

Gevlucht
Terwijl ik buiten voor het huis stond, waren de inbrekers via de achterkant van het huis naar buiten gevlucht. Ik ging naar binnen en nam de schade op. In weinig tijd hadden ze onze hele slaapkamer overhoop getrokken. De laptop was weg. Een leren mapje met onze paspoorten en belangrijke papieren waren weg. Ook mijn nieuwe Nederlandse mamafiets en de fietsjes van de kinderen waren meegenomen.

Ruig
Ondertussen was een politieman gearriveerd. Hij keek rond. ach ja… het gaat er ruig aan toe in de omgeving, merkte hij op. Hij maakte verder geen aanstalten tot verdere actie. Ik vroeg hem of hij niet even een rondje zou gaan rijden. De inbrekers waren net weg, dus ver konden ze niet zijn. En met mijn opvallende, oer-Hollandse, mamafiets zouden ze toch een makkelijke prooi moeten zijn. Ja, antwoordde de politieman, ze zijn vast in de buurt. En daar bleef het bij. Onze spullen hebben we uiteraard nooit meer teruggezien.

Van honden tot tralies
Inbraken komen vaak voor in Uruguay. Dat zie je ook aan de maatregelen die bewoners nemen. Honden, tralies, elektrisch prikkeldraad, alarmsystemen: alles wordt uit de kast getrokken om ongewenste gasten buiten de erfafscheiding te laten. Hoezo rustig en veilig? zul je je afvragen. In Uruguay wordt relatief weinig geweld gebruikt. Daarom valt het land nog steeds in de categorie ‘rustig’.Hier wordt tenminste alleen gestolen. In buurland Brazilië kan je ook meteen een kogel door je hoofd verwachten, merkte een taxichauffeur laatst op.

Verkassen
Oké, alleen inbraken, niets aan het handje, prentte ik mezelf in. Toch bleef ik ongerust. Helemaal na een gewapende overval op de buurtsuper in El Pinar, een paar weken geleden. Ik heb daarom samen met mijn man besloten binnenkort naar een ander huis, in een andere wijk te verkassen. Minder afgelegen en beter beveiligd.

Kaibil
Tot die tijd hebben we extra veiligheidsmaatregelen genomen. Zo zijn we lid geworden van Kaibil. Een beveiligingsbedrijf dat beveiligers op brommertjes door de buurt laat scheuren. Ze mogen geen wapens gebruiken, maar dat schuwt de beveiligers niet. Met de blote vuist komen deze krachtpatsers een heel eind. Als ik onbetrouwbare figuren in de buurt van mijn huis zie rondzwalken, bel ik mijn brommerhelden direct. Zij komen dan aan scheuren en zo nodig begeleiden ze me naar binnen- en buiten.

Beveiligers van Kaibil

Veiligste land van Zuid-Amerika
Volgens de Global Peace Index 2014 is Uruguay het meest vreedzame land van Zuid-Amerika. Uruguay staat op de 29^e plaats van de wereldranglijst en lijkt niet eens veel gevaarlijker dan Nederland, dat op nummer twintig van de lijst staat. Het aantal misdrijven is de laatste jaren echter gestaag toegenomen in Uruguay. Helaas lijkt het tij zich voorlopig niet te gaan keren. De misdrijven mogen dan vaak ‘onschuldig’ worden genoemd, mijn zintuigen staan op scherp.