Gepubliceerd in LINDAnieuws op 14 mei 2016

Verwarring overheerste afgelopen zondag. Ik wist niet beter dan dat het Moederdag was, ook in Uruguay is dat altijd de tweede zondag in mei. En ook hier wordt het groots gevierd.

Dat was vorig jaar zo en zou nu weer zo zijn, dacht ik. Niet dat ik er zelf veel van verwachtte.

BBQ-en als cadeau
Na zes jaar moederschap weet ik dat ik van de ‘heer des huizes’ geen hoogstandjes hoef te verwachten. Vorig jaar was hij ‘mijn dag’ zelfs helemaal vergeten. Na mijn friendly reminder zei hij toen nog ‘heel gul’: ik doe je een asado (BBQ-maaltijd) cadeau. Hij doelde op het wekelijkse zondagmiddagriedeltje: Een halve koe aan vlees en een cherrytomaat als groente. Echt een vrouwending dus (not). Mijn verwachtingen had ik afgelopen zondag uit voorzorg al naar beneden bijgesteld. Deze keer werd ik niet eens meer boos toen ik mijn eigen eitje stond te koken.

Op naar de slager
Mijn kinderen waren al een paar dagen ziek, dus die wisten niet dat het Moederdag was en konden dit jaar dus ook geen zelfgemaakte werkjes van school meenemen. Dat gaat in Uruguay net zo als in Nederland: van die überschattige knutselwerkjes. Toch werd ik ‘s ochtends niet vergeten door manlief. Ik kreeg een heuse knuffel en een gemeende feliz dia. Waarna de retorische vraag volgde: wat wil je straks eten? Asado? En het wekelijkse ritje naar de slager volgde. Terwijl mijn man bij de slager stond voor de ‘Moederdag-asado‘, kreeg ik van een vriendin te horen dat het helemaal geen Moederdag was.

Een weekje later
De overheid had de dag gewoon een weekje opgeschoven. Waarom? Omdat veel Uruguayanen hun salaris op 8 mei nog niet binnen zouden hebben. Ik begreep het niet helemaal, want over het algemeen worden de salarissen hier aan het eind van de maand uitbetaald. Maar voordat het geld ook daadwerkelijk op de bank staat, ben je blijkbaar al snel een kleine twee weken verder.

Bij de dag leven
Veel Uruguayanen leven bij de dag, dus ruimte voor een cadeau is er vaak alleen als het salaris net gestort is. De uitbetalingsproblemen worden voorlopig niet opgelost, verder dan simpelweg een Moederdag verplaatsen is de overheid nog niet gekomen. Niets staat vast in Uruguay. Terwijl regels in Nederland, zelfs niet met een bulldozer om zeep worden geholpen, lijken ze in Uruguay gemaakt om gebroken te worden.

Geen zomertijd
Dat bleek ook al toen ruim een half jaar geleden de zomertijd opeens niet inging (het is zomer in Uruguay als het in Nederland winter is). Toen wilde de overheid de horeca tegemoet komen. Uruguayanen eten ’s avonds pas als het donker is. In de zomer komen ze dus meestal pas na tienen bij een restaurant aankakken. Doordat de klok niet vooruit ging en het eerder donker werd, aten de mensen vroeger en hadden de restaurants ruimte voor een eventuele tweede shift.

Herkansing
Morgen is dus mijn herkans-Moederdag. Ik kan niet wachten, want ik heb het hersenstelsel van mijn echtgenoot een week lang kunnen bewerken. Op de koelkast hangt een lijstje van heerlijke Nederlandse e-boeken die hij voor mij mag downloaden. Veel makkelijker kan ik het hem niet maken, toch? Laat de cadeaus en de loftrompet maar komen.